Dag 7: Ochoco Forest Walton lake
21 juli 2018 - Walton Lake, Verenigde Staten
De dag begon vroeg vandaag, optijd vertrokken we vanuit Portland richting Walton Lake, een mooie en rustige bosrijke omgeving aan een meer.
Aller eerst reden we via de zeer bijzondere Multnomah Falls, een hele hoge en indrukwekkende waterval. Na een aantal mooie kiekjes geschoten te hebben, besloten michal, jip, isa, Paula en ik om door te lopen naar de brug waar je nog beter uitzicht hebt op de waterval. De rest vond het wel gezegend en bleef achter, toeziend hoe wij de weg aflegden naar de brug. Op de brug was ook wel echt het mooiste uitzicht. Je was dicht bij de waterval en voelde af en toe de druppels van de waterval op je huid vallen.
Na dit eerste echte natuurlijke uitstapje vervolgde we onze reis naar de aanstaande nieuwe camping, en alvast voorbereidend op het echte campeerleven die we daar zouden gaan leiden.
Aangekomen op de camping, redelijk in de middle of knowwhere, merkten iedereen al snel dat er dus totaal geen verbinding was met de buitenwereld. Laat staan water, electriciteit, wifi of sanitair gebruik. Een wc gebouw was er wel, maar nadat isa, iris en ik al illegaal het afval gedumpt hadden, aangezien er een bordje bij de stort stond met 'keep out', maar toch besloten om het afval erin te werpen en er direct achter te komen waarom dat bord er hing omdat de geur die uit de container kwam niet te harden was en de vogeltjes hierdoor ongeveer van hun stokkie gingen, plus ons 3, maar terugkomend op de wc... Geen goede zet om daar een kijkje te nemen. De deur deed ik open, en ja hoor, zet 2 die ik beter niet had kunnen doen. De geurrijke details bespaar ik jullie.
Maar gelukkig waren er ook ontelbaar veel mooie dingen aan dit camperen. Want meer camperen dan wij die dag gedaan hadden, bestaat niet. Van afgesloten van de buitenwereld tot met zijn allen om het kampvuur in het donker, dit was wel echt gaaf camperen.
Wat we ook snel zagen toen we aankwamen, was dat het stikte van de eekhoorntjes in de bossen. En wat zagen ze er toch schattig uit zeg! Enorm kleine baby eekhoorntjes die met grote pindas en nootjes rondliepen en deden alsof ze een foto model waren, gaf toch een erg schattif gezicht. Wel waren ze erg nieuwsgierig! Nadat we ons gesetteld hadden op de camping, als je het een camping mag noemen, in het bos, besloten Michal, Isa, Jip, Roel, Paula, Iris en ik om een mooie wandeling te gaan maken om het meer wat onder aan het bos lag waar we campeerden. Eenmaal in de natuur te zijn gedoken, kwamen we uit hele mooie plaatjes. Het leek wel nep gras zo groen was het. En uiteraard veel dieren. We kwamen namelijk op een plek wel duizenden kleine kikkertjes tegen, eerst dachten we dat het een grote zwarte moddervlek op steen was, totdat ik het zag springen en we erachter kwamen dat het om werkelijkwaar duizenden kikkertjes ging.
Ook zagen Jip en Roel een waterslang in het water voorbij glibberen, en Roel en Michal zagen zelfs de volgende ochtend 3 verschillende slangen rondom het meer, die voor een laatste rondje gingen. Ook kwamen wij een Otter tegen die vrolijk aan het zwemmen was in het meer, wat een bijzonder gezicht gaf, omdat die normaal in een dierentuin te zien zijn!
Na de mooie wandeling hebben we gegeten en met zijn allen om het kampvuur gezeten, waarna iedereen naar bed is gegaan en is gaan slapen.
Morgen duiken we de bewoonde wereld weer in en gaan we opstap naar een nieuw natuur avontuur.
Aller eerst reden we via de zeer bijzondere Multnomah Falls, een hele hoge en indrukwekkende waterval. Na een aantal mooie kiekjes geschoten te hebben, besloten michal, jip, isa, Paula en ik om door te lopen naar de brug waar je nog beter uitzicht hebt op de waterval. De rest vond het wel gezegend en bleef achter, toeziend hoe wij de weg aflegden naar de brug. Op de brug was ook wel echt het mooiste uitzicht. Je was dicht bij de waterval en voelde af en toe de druppels van de waterval op je huid vallen.
Na dit eerste echte natuurlijke uitstapje vervolgde we onze reis naar de aanstaande nieuwe camping, en alvast voorbereidend op het echte campeerleven die we daar zouden gaan leiden.
Aangekomen op de camping, redelijk in de middle of knowwhere, merkten iedereen al snel dat er dus totaal geen verbinding was met de buitenwereld. Laat staan water, electriciteit, wifi of sanitair gebruik. Een wc gebouw was er wel, maar nadat isa, iris en ik al illegaal het afval gedumpt hadden, aangezien er een bordje bij de stort stond met 'keep out', maar toch besloten om het afval erin te werpen en er direct achter te komen waarom dat bord er hing omdat de geur die uit de container kwam niet te harden was en de vogeltjes hierdoor ongeveer van hun stokkie gingen, plus ons 3, maar terugkomend op de wc... Geen goede zet om daar een kijkje te nemen. De deur deed ik open, en ja hoor, zet 2 die ik beter niet had kunnen doen. De geurrijke details bespaar ik jullie.
Maar gelukkig waren er ook ontelbaar veel mooie dingen aan dit camperen. Want meer camperen dan wij die dag gedaan hadden, bestaat niet. Van afgesloten van de buitenwereld tot met zijn allen om het kampvuur in het donker, dit was wel echt gaaf camperen.
Wat we ook snel zagen toen we aankwamen, was dat het stikte van de eekhoorntjes in de bossen. En wat zagen ze er toch schattig uit zeg! Enorm kleine baby eekhoorntjes die met grote pindas en nootjes rondliepen en deden alsof ze een foto model waren, gaf toch een erg schattif gezicht. Wel waren ze erg nieuwsgierig! Nadat we ons gesetteld hadden op de camping, als je het een camping mag noemen, in het bos, besloten Michal, Isa, Jip, Roel, Paula, Iris en ik om een mooie wandeling te gaan maken om het meer wat onder aan het bos lag waar we campeerden. Eenmaal in de natuur te zijn gedoken, kwamen we uit hele mooie plaatjes. Het leek wel nep gras zo groen was het. En uiteraard veel dieren. We kwamen namelijk op een plek wel duizenden kleine kikkertjes tegen, eerst dachten we dat het een grote zwarte moddervlek op steen was, totdat ik het zag springen en we erachter kwamen dat het om werkelijkwaar duizenden kikkertjes ging.
Ook zagen Jip en Roel een waterslang in het water voorbij glibberen, en Roel en Michal zagen zelfs de volgende ochtend 3 verschillende slangen rondom het meer, die voor een laatste rondje gingen. Ook kwamen wij een Otter tegen die vrolijk aan het zwemmen was in het meer, wat een bijzonder gezicht gaf, omdat die normaal in een dierentuin te zien zijn!
Na de mooie wandeling hebben we gegeten en met zijn allen om het kampvuur gezeten, waarna iedereen naar bed is gegaan en is gaan slapen.
Morgen duiken we de bewoonde wereld weer in en gaan we opstap naar een nieuw natuur avontuur.
