Dag 8: Painted hills

22 juli 2018 - John Day, Oregon, Verenigde Staten

De dag begon zeer rustig in de bossen van Walton lake. Om ons heen staken de buren de kampvuren aan, omdat dat voor amerikanen die camperen blijkbaar heel normaal is. Maar wij hadden genoegen aan ons hollandse normale ontbijtje.
Nadat iedereen nog een keer genoot van de mooie beboste ongeving, sprongen we in de kamper om vervolgens een stukje te gaan rijden. En zelfs het rijden is bijzonder in Amerika.
Het ene moment ben je in de bossen en een half uurtje later zit je in de desserts tussen de bergen en kale boompjes van de hitte die er is.
De weg naar de painted hills, reden we door de echte amerikaanse dorpjes, met de typische houten huisjes. Toen we gingen lunchen in een typisch Amerikaanse dorpje, genaamd Mitchell, stond er ook een echte cowboy, die daar gewoon zo leven nog. Zowel hoed als riem had hij, wat toch best stoer stond! We reden naar de eerste grote stop, de Painted Hills. De rood/roze bijzondere bergen die met hun aparte structuur zich doen afscheiden van de omgeving. En erg bijzondere ervaring om deze hills eens te bekijken. Al was het er wel erg warm! Voor het eerst brak bij iedereen het zweet uit en moest de zonnenbrand echt goed gebruikt worden, want het was open en een hele boel zon.
We liepen naar een uitkijkpunt op de bergen, waar je het aller mooiste uitzicht had op de painted hills. Een bijzonder natuurverschijnsel. Het mooie rode zand witte/licht gele zand wat een mooi contrast gaf zag je overal terug. Met af en toe zwarte zand stippen ertussen door, was dit weer een nieuw hoogtepunt.
Nadat we de painted hills bekeken hadden, zijn we doorgereden naar de Sheep rock. Dit was ook een mooie grote berg, die er indrukwekkend en bijzonder uitzag. Hier halen ze namelijk nu nog enorm veel fossielen uit de berg en daarom was naast de berg een fossielen centrum, waar ze de fossielen uitgraven en blootstellen. Hier hebben we doorheen gelopen en een vrouw een fossiel zien blootleggen, wat ook een leuke ervaring was om de fossielen te zien.
Na dit 2e avontuur zijn we naar de volgende camping doorgereden. Dit was tot nu toe de mooiste camping naar mijn mening. We hadden ons eigen voetbalveld, de sproeiers stonden aan en het zonnetje scheen, wat wil je nog meer?
Hier hebben we ons de rest van de middag vermaakt, met een potje voetbal, kletsen en chillen! De avond is afgesloten met heerlijk avondeten en het tegengaan van een muggenbeet ondergang.

Foto’s

4 Reacties

  1. Diana:
    23 juli 2018
    On ge lo ve lijk!! Wat mooi allemaal! Wat grappig dat je een Mitchell town tegenkomt. En een echte cowboy. Wat een verschillen in culturen he. Ik kijk uit naar je volgende mooie belevenissen. Enjoy xx
  2. Sandra LS .:
    23 juli 2018
    Haha Mitchell heeft gewoon zijn eigen stad. Super naam hè 😉
    Wat een gave mooie foto's en wat zie je veel. Je schrijft errug leuk Stefan, je gaat echt in je belevenissen op. Voor het thuis front heel fijn ☺
  3. Oma Lies:
    23 juli 2018
    Wat ziet het er allemaal geweldig uit en wat een aparte bergen met dat rood schitterend gewoon.
    Wat is dit een super belevenis en wat een mooie foto's maak je en je verhalen zijn ook geweldig om te lezen. Klasse van je. XXXX
  4. Opie:
    23 juli 2018
    Wat geniet ik van je reis veslagen wat beleef je toch veel zelfs het wilde westen kom je er tegen en het voetballen kan je niet laten (hi hi) nou hier is het ook zweten hoor 32 graden pppffff tot je volgende verslag gr opie